Ruud & Lucie met Bobby augustus 2010
In een ambassador met Bobby onderweg!
Delhi-Agra-Baratpur-Galta -Jaipur- Puskar-Deogarh-Kumbulgarh-Ranakpur-Udaipur-Bijapur-Bundi-
Jaipur en tenslotte een vlucht Varanasi.
Toen we kennis maakten met Bobby op het vliegveld van Delhi maakte hij
een wat gespannen indruk. Dit bleef ook de eerste dagen nog zo. Maar langzaam
aan werd hij meer ontspannen. Het is moeilijk te zeggen of hij zich niet
op zijn gemak voelde bij ons, of het door het hectische verkeer kwam,
door de hitte of door zijn prive omstandigheden waar hij af en toe iets
over vertelde.
Na een aantal dagen werd hij meer ontspannen. Op het platte land voelde
hij hij zich duidelijk meer thuis en soms merkten we dat hij ook een leuke
humor had. Bobby sprak niet zo heel goed engels en verontschuldigde zich
hier vaker voor. Toch hebben we tijdens de uren in de auto leuke gesprekjes
gehad en vertelde hij vol enthousiasme over het leven in zijn dorp en
probeerde hij zo goed mogelijk onze vragen te beantwoorden. Hij deed heel
erg zijn best!
Zijn kwaliteiten als chauffeur waren zonder meer heel erg goed. We hebben
ons geen moment onveilig gevoeld bij Bobby. Hij ontweek ieder hobbeltje
in de weg, reed ruim om alle koeien heen en reed nooit te hard.
Hij was heel beleefd en bleef ons tot en met het afscheid sir en mem noemen.
Hij was eerlijk, lief , bezorgd om onze gezondheid en altijd stipt op
tijd. Als hij tijd had zorgde hij dat we weer in een schone auto konden
zitten compleet met handdoekje op de achterbank, geurtje, bloemetje, indiase
vlag en shiva op het dashbord.
Bobby had af soms wel vraagtekens bij sommige plekken op onze route ,
maar wij waren eigenwijs. Achteraf bleek dan dat hij gelijk had en dat
de door ons bezochte plek eigenlijk geen toegevoegde waarde had.) bv Baratpur
bird sanctury. De vogeltjes die we daar zagen vlogen overal en nog veel
meer zelfs.
Als wij zelf geen overnachtings adresje hadden waren zijn voorstellen
telkens meer dan prima.
Helemaal geweldig was zijn voorstel om niet in Bassi maar in het 12 km
verderop gelegen Bijapur te overnachten. Een oud paleisje omgetoverd in
een heerlijk verblijf compleet met manege en zwembad.( geen low budget
accomodatie) Het dorpje was nog heel authentiek en hier hebben we een
aantal leuke uurtjes met de dorpsbewoners gehad. Een aanrader !
Wij zouden tijdens een volgende reis toch minder plaatsen aandoen. We
haden al bewust gekozen voor "korte afstanden" en maximaal 4
tot 5 uur rijden op een dag met regelmatig een autovrije dag. Maar als
je net als wij in 3 weken uit en thuis moet zijn en ook nog enigszins
uitgerust thuis wil komen, was onze route toch nog de lange kant.
Maar dit is natuurlijk ook wel persoonlijk en misschien zijn we ook niet
meer zo piepjong. We zijn tenslotte 50.
Wij genoten het meest van de kleinere plaatsjes waar je nog echt contact
hebt met de bevolking. Puskar was gezellig, mooi gelegen, maar heel erg
toeristisch.
De omgeving van de dorpjes Kumbulgarh, Ranakpur en Bijapur ( Aravali gebergte)
is fantastisch mooi. Zeker als je van wandelen en een authentieke omgeving
houdt een aanrader. Dit jaar was er sinds jaren een echte goede moeson.
De natuur was heel erg groen en de meren waren sinds lange tijd weer gevuld.
Ook in India was "het weer" het gesprek om met elkaar aan de
praat te komen. Grappig!
Udaipur een must, wij boften met prachtig weer en een vol meer!
Deogarh vonden wij ook een heerlijk stadje en als je van kastelen houdt
kun je hier fantastisch overnachten.
Bundi was ook een heel ontspannen stadje, wel met al wat meer toerisme
maar met vriendelijke bewoners die in zijn voor een babbeltje maar totaal
niet opdringerig. Wij waren hier met ``Kaijli Teej`. Een klein festival
ter ere van de verjaardag van Krishna en geweldig om de avond parade te
bekijken.
Wat we ook heel erg konden waarderen is dat we van Rob het nummer van
Rattan hadden gekregen voor het geval dat!
Door de heftige regenval en de toestand op de weg zo bleek achteraf, kwam
Bobby s óchtends niet op de afgesproken tijd en plaats. Op onze
smsjes en telefoontjes reageerde hij niet zodat we s ávonds nog
niets van hem vernomen hadden. Wij begonnen ons toch wel zorgen te maken
want het was behoorlijk heftig weer.
We hebben toen naar Rattan gebeld en 10 minuten later belde Bobby via
de receptie van ons hotel en bleek dat hij geen berichten van ons had
ontvangen en dat hij ons ook niet op onze mobiele kon bereiken en zich
ook al ongerust over ons had gemaakt.
Volgende keer toch maar een indiaase sim kaart.
Wij waren heel blij met Bobby en we gaan de volgende keer zeker weer bij
hem in de auto stappen. We hebben afgesproken dat we dan Dharamsala en
de omliggende dorpen gaan bezoeken. Hier komt Bobby vandaan en hij heeft
ons wel nieuwsgierig gemaakt.
Dank je Rob, Rattan en Bobby en tot de volgende reis.
Ruud en Luus
